ინფლაცია, გონივრული და სწორი პოლიტიკის პირობებში, სახელმწიფოს მხრიდან კონტროლირებადი და რეგულირებადი ეკონომიკური კატეგორიაა. ქვეყანაში ინფლაციის, ასევე, პირველადი მოხმარების პროდუქტებსა და სერვისებზე ფასების ზრდის მთავარი მაპროვოცირებელი და განმსაზღვრელია ოთხი ძირითადი მიზეზი:
- გარე ფაქტორები და მსოფლიო ეკონომიკურ ბაზრებზე მიმდინარე ტენდენციები;
- ბიუჯეტის დეფიციტი და მნიშვნელოვნად გაბერილი ხარჯვითი პოლიტიკა;
- მონოპოლიების და ოლიგოპოლიების მიმართ ხელისუფლების ლოიალური და შემრიგებლური პოლიტიკა;
- შიდა წარმოების დაბალი მაჩვენებელი და იმპორტის მაღალი წილი საერთო მოხმარებაში.
ინფლაციის საშუალო წლიური მაჩვენებელი არ უნდა აღემატებოდეს 2-3%-ს. მისი კონტროლისა და მართვის ეფექტურობას უზრუნველყოფს შემდეგი ინსტრუმენტების გამოყენება:
- ეროვნული ბანკის მხრიდან მკაცრი ფულად-საკრედიტო პოლიტიკის განხორციელება;
- საბიუჯეტო ხარჯვითი პოლიტიკის ოპტიმიზაცია და სახელმწიფო ხარჯების შემცირება;
- მცირე მთავრობის პოლიტიკის განხორციელება, რაც სახელმწიფო აპარატის რიცხოვნების ოპტიმიზაციას და სახელმწიფო აპარატის შენახვაზე გასაწევი ხარჯების შემცირებას გულისხმობს;
- აქტიური ანტიმონოპოლიური პოლიტიკის გატარება - ბაზარზე თავისუფალი საბაზრო ფასწარმოქმნის და ეკონომიკური სუბიექტებისთვის ბაზრებზე თავისუფალი შეღწევადობის პირობების უზრუნველყოფა.
