საქართველოს ყველა მოქალაქე, მიუხედავად მისი რელიგიური ან ეთნიკური კუთვნილებისა, თანაბარი უფლებებით უნდა სარგებლობდეს. სახელმწიფომ უნდა უზრუნველყოს, რომ საქართველოს ყოველი მოქალაქე, მისი იდენტობის შენარჩუნების პარალელურად, შესაბამისად ფლობდეს სახელმწიფო ენას, რაც თავის მხრივ იქნება ეთნიკური და რელიგიური უმცირესოებების წარმომადგენლების ქვეყნის საზოგადოებრივ-პოლიტიკურ ცხოვრებაში სათანადოდ ჩართვის მთავარი წინაპირობა.
